Ταξιδεύω μέσα σου.
Είναι το χάδι τής νύχτας
που απλώνεται με το άρωμα των άσπρων χεριών σου
στο γυμνό μου κορμί σαν κύμα.
Μέσα απ’ το κοχύλι τής καρδιάς μου
σφυρίζουν τα λόγια κρυφών εραστών
και ηχούν σαν απόσταγμα ολόγλυκου, μαύρου κρασιού
σε έναν ωκεανό μοιραίου πάθους.
Μα τις στιγμές
που οι σειρήνες των φόβων σου μου τραγουδούν
δεν θέλω να ακούσω το άδικο κάλεσμά τους
στο πύρινο καράβι τού ήλιου
για ένα ξημέρωμα σπαραγμού.
Νιώσε κι εσύ της νύχτας το ταξίδι.
Μιας νύχτας πιο φωτεινής απ’ τη μέρα,
πιο μεθυστικής απ’ το μαύρο κρασί,
πιο αγνής κι από ένα κοχύλι.
Ταξιδεύεις μέσα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου