Τόση νοσταλγία
για τους κρυφούς τής νύχτας εραστές
από ένα τραγούδι
που δε σου θυμίζει τίποτα πια.
Κακόβουλο ψέμα
ή υπόσχεση ανάγκης
τα λάθη σου τα πιο φτηνά;
Για την αξημέρωτη νύχτα
φύλαξα τ’ όνειρο
στα μάτια σου μια ζωγραφιά.
Τόσες αναμνήσεις
για το κενό μυαλό μου
μα τα μάτια που γερνούν
δεν θα αντέξουν.
Πόσο ο πόθος
ξέρει, αλήθεια, να ζει
για μια νύχτα;
Για την αξημέρωτη νύχτα
φύλαξα τ΄όνειρο.
Σε θέλω
όπως το πρώτο άγγιγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου