ΝΕΡΑΪΔΑ

(Un fiore nasce con ogni tuo sorriso)

Τις νύχτες κλείνω τα μάτια με τα δυο μου χέρια
και σε έχω στο νου,γυμνή, τον Αύγουστο να πέφτεις
στη λάμψη τού ποταμού την ασημένια
σαν να έσπαζε του φεγγαριού ο καθρέφτης.

Γλυκιά μου νεράιδα με τη μορφή την πριγκιπική,
τη μέση και τα πόδια τα κοντυλογραμμένα,
τον αλαβάστρινο λαιμό σαν από εικόνα κύκνου μαγική
και τα μαλλιά από θεούς και δαίμονες πλεγμένα.

Κρυφά λούζω στο ποτάμι τα μαλλιά σου
και ξαφνικά βλέπω μπροστά μου το πιο σπάνιο λουλούδι
μα καθώς να το μυρίσω σκύβω, ακούω την καρδιά σου
να ψιθυρίζει των ονείρων μου το πιο ερωτικό τραγούδι.

Οι στίχοι του,ακροβάτες που σκαρφαλώνουν απ’ τα μαλλιά σου στο φεγγάρι.
Και τα κορμιά μας σαν από ερωτική θύελλα έχουν πια παρασυρθεί,
κάτω απ’ το ημίφως μοιάζουν με υπέροχο κουβάρι
που δεν ξετυλίγεται στο χρόνο, ώστε ποτέ να μη χαθεί.